sábado, 20 de junho de 2009

Metal


Nun lado da mesa están sentadas persoas que miran por un traballo e un salario digno. Na outra individuos que buscan maximizar as ganancias e rendementos.
Para os primeiros, un día de paro é un día sen cobrar. Se o conflicto dura de máis, non van a ter que levar á boca.
Os segundos non terán tal problema.
Uns miran por un traballo que lles permita vivir a eles e ás súas familias, e os outros polos seus beneficios.
Na miña opinión, non hai equidistancia posíbel.
Falar do metal en Pontevedra e falar do pan de 40.000 persoas. Así que convén ter claras certas cousas antes de ornear. Responsabilidade antes de utilizar certos termos ou expresións que poden resultar ofensivas para moitas persoas que coñezo e ás que levo vendo erguerse da cama cada día durante moitos anos da súa vida ás cinco e media da mañá para ir a “choiar” e ós que nunca vin agredindo ou atentando contra ninguén.
Neste conflicto debe involucrarse decididamente a Consellería de Traballo e Benestar. Pero benestar...social, non? Ou só de catro?.
Foto: Zélia García; tirada de Vieiros.

Nenhum comentário:

Postar um comentário