Os húngaros gábanse de seren un pobo único. Non son latinos, nin xermanos. Non son musulmáns, aínda que no seu momento foron ocupados e invadidos polos persas. Non son tampouco eslavos como a maioría dos seus veciños. Chegados fai agora pouco máis dun
milenio dende o norte e Europa, asentáronse alí, nun enclave absolutamente privilexiado e ata hoxe conservaron a súa individualidade, enriquecida con mil anos de aconteceres, fluxos, invasións e contactos a través desa gran fonte de intercambio cultural qué o Danubio. Con todo, conservan a súa identidade, e fano, ademais, con orgullo.
Malia todo o que durante estes anos puido haber de asimilación, integración e“contaminación " ben entendida, teñen unha proba palpable da súa realidade: a súa lingua. Un idioma absolutamente diferente do de calquera dos seus veciños, coas súas catorce vogais, que o converten para os foráneos nun idioma complicadísimo de falar, e absolutamente endiañado dende o punto de vista fonético. Hai quen afirma que o húngaro ou maxiar é a lingua máis difícil de falar despois do chino.
Outras curiosidades: teñen un número máxico, o 896, ano da fundación, o que se plasma no número de metros de altura que teñen algúns dos seus monumentos ou edificios máis emblemáticos, como a Basílica de San Esteban -igrexa máis grande da cidade con unha enorme cúpula- ou o seu mundialmente coñecido Parlamento.
Gábanse igualmente de ter o priemeiro metro subterráneo do continente e o segundo do planeta despois do de Londres: a actual liña 1 de Budapest, recentemente remodelada, foi inaugurada, como non, en 1896.
Son un país onde Papa Noel viña o 6 de decembro e traía botas, dóces, xoguetes pequenos ou laranxas para os nenos que foran bos. No caso contrario non traían carbón senón unha póla de árbore para os pais.
Nunca brindan con cervexa, aínda que as teñen boas, porque esa foi a forma en que os austriacos celebraron en 1848 a súa victoria sobre os húngaros.
Gábanse igualmente de ter o priemeiro metro subterráneo do continente e o segundo do planeta despois do de Londres: a actual liña 1 de Budapest, recentemente remodelada, foi inaugurada, como non, en 1896.
Son un país onde Papa Noel viña o 6 de decembro e traía botas, dóces, xoguetes pequenos ou laranxas para os nenos que foran bos. No caso contrario non traían carbón senón unha póla de árbore para os pais.
Nunca brindan con cervexa, aínda que as teñen boas, porque esa foi a forma en que os austriacos celebraron en 1848 a súa victoria sobre os húngaros.
Existen. E a súa lingua garántelles que seguirá sendo así.
Nenhum comentário:
Postar um comentário